para sa iba ang kaarawan nila ay espesyal. kung bakit, di ko din alam.
basta ang alam ko,sakin, hindi ganon, ang kaarawan ko ay normal na araw lamang, nothing really special. bakit nga ba hindi, wala namang bago, kung meron man, yun e ang pag-gising ng mas-maaga para magluto ng something.
pagkatapos magluto at mag-ayos, sumakay na akong bus patungong pamantasan,late na talaga ako, lagot na naman ako sa prof. ko. pero ayos lang yon, ang importante, i was able to start my day right.hehe
nasa pamantasan na ako at talagang tumatakbo patungo saming silid-aralan, ayun, buti na lang, wala kaming quiz.yehey!good gift!hehe.after ng klase,kumain kami sa opisina ng kung anu-ano.
haynku,masaya ang araw na'to!
naisip ko lang,pero bakit hindi special?
patapos na ang araw ng marealize ko, kasi pala parating "special day". parating may bago, parating masaya kasama ang tropa at syempre pamilya. laging sinisubukang itama ang mali..
tama lang ata ginagawa ko parati kahit na walang bago sa araw na ito.
masaya ang araw na 'to kahit sabihin pa nilang pare-pareho lang ang araw ko.
wala akong pakialam. ang mahalaga,masaya ako at nakakapagpasaya ako.
ang mahalaga, masaya ako sa gingawa ko at mahal ko ginagawa ko...
this is how i spent my birthday, so usual---nothing fancy but so happy!
Tuesday, December 1, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Belated uli mamy=)
ReplyDelete